Ο Λεμπ αξιοποιώντας άφθονο χρήμα κατέστη βασικός μέτοχος της Sony κι έκανε κριτική στα τρωτά σημεία της - πτώση πωλήσεων smartphones 17%- για να περάσει προτάσεις αναδιάρθρωσης και αξιοποίησης της θυγατρικής, Sony Electronics, την οποία θεωρεί υποτιμημένη.
Ο Λεμπ έχει γίνει γνωστός στην Ελλάδα από τα κέρδη που έβγαλε κερδοσκοπώντας επί ελληνικών ομολόγων. Συμμετείχε επίσης στο διαγωνισμό πώλησης του 33% του ΟΠΑΠ, στον οποίο όμως κατέθεσε οικονομική προσφορά εκτός προδιαγραφών. Τέλος, επένδυσε 60 εκατ. ευρώ στην ελληνική εταιρεία υδρογονανθράκων Energean Oil, η οποία εκμεταλλεύεται το πετρέλαιο της Θάσου, ενώ φημολογείται ότι ενδιαφέρεται και για επενδύσες σε ενέργεια και ακίνητα.
Ο Αμερικανός επενδυτής βγάζει το ψωμί του ασκώντας ένα ρόλο επενδυτή-ακτιβιστή, ο οποίος αφού πάρει μετοχές υποτιμημένων εταιρειών προτείνει τρόπους βελτίωσης της αποδοτικότητας των εταιρειών και κατ' επέκτασιν της αξίας των μετοχών του.
ΟΙ ΙΑΠΩΝΕΣ θυμούνται τη 14η Μαΐου ως την ημέρα θανάτου ενός από τους θεωρούμενους ιδρυτές της σύγχρονης Ιαπωνίας. Εκείνη τη μέρα, το 1878, ο Οκούμπο Τοσιμίτσι δολοφονήθηκε από σαμουράι που είχαν πάρει μέρος στην Εξέγερση της Σατσούμα κατά του Ιάπωνα αυτοκράτορα. Ο επονομαζόμενος Μπίσμαρκ της Ιαπωνίας υπήρξε μέλος της τριανδρίας που έβαλε τα θεμέλια για τον εκσυγχρονισμό της χώρας, εγκαινιάζοντας τη μεταρρυθμιστική περίοδο Μεϊτζί. Αν και ο ίδιος υπήρξε στα νιάτα του σαμουράι, ήρθε σε σύγκρουση με τον λαοφιλή αρχηγό της τριανδρίας Σάιγκο Τακαμόρι, που παρέμεινε πιστός στον παλιό τρόπο των πολεμιστών του μεσαίωνα. Την ιστορία αυτή, παραλλαγμένη όπως μόνο το Χόλιγουντ ξέρει να αφηγείται, την είδαμε στη χολιγουντιανή ταινία «Ο τελευταίος σαμουράι». Στο πρόσωπο του «κακού» της ταινίας, του εκσυγχρονιστή πολιτικού/επιχειρηματία που θέλει να αλλάξει τα πάντα, πολλοί είδαν ξεκάθαρα την ιστορική φιγούρα του Τομισίτσι.
Τους τελευταίους μήνες η 14η Μαΐου ήρθε στην επικαιρότητα εξαιτίας μιας άλλης ιστορίας εξουσίας, όπως μόνο η «Wall Street» μπορεί να αφηγείται. Την ημέρα αυτή διάλεξε, πριν από περίπου τρεις μήνες, ο δισεκατομμυριούχος επενδυτής Ντάνιελ Λεμπ (κερδοσκόπησε και κέρδισε από τα ελληνικά ομόλογα και συμμετέχει σε επένδυση 60 εκατ. ευρώ στην ελληνική εταιρεία υδρογονανθράκων Energean Oil) για να στείλει επιστολή στον Ιάπωνα πρόεδρο και CEO της Sony, Καζούο Χιράι. Στην επιστολή, ο ιδρυτής του Third Point, ενός hedge fund 13 δισ. δολαρίων, ζητούσε από τον πανίσχυρο Ιάπωνα να αλλάξει τα πάντα στην αυτοκρατορία της Sony.
Ο Λεμπ ζητούσε ένα 15%-20% της Sony Entertaiment να πωληθεί σε επενδυτές και από την αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου να χρηματοδοτηθεί η Sony Electronics. Ο Λεμπ ζητούσε να διαχωριστεί το κομμάτι της Sony που αφορά στη βιομηχανία του θεάματος από τα ηλεκτρονικά, με τη δημιουργία ενός ημιανεξάρτητου διοικητικού συμβουλίου για την πρώτη, όπου πρόεδρος θα αναλάμβανε ο Χιράι. Ισχυριζόταν δε ότι, παρά το γεγονός πως η Sony παράγει μερικά εξαιρετικά προϊόντα, όπως το Playstation και τα κινητά Xeria, «η Sony Electronics είναι μια πηγή σημαντικής και υποτιμημένης αξίας». Την οποία ο ίδιος θέλει, βεβαίως, να αποκαταστήσει με το δικό του μοναδικό τρόπο.
Στην επιστολή εκείνη, ο Λεμπ παρέθετε μερικά ακλόνητα επιχειρήματα. Θύμιζε στους Ιάπωνες πως (ξεπερνώντας την JP Morgan Chase) η Third Point είχε καταστεί πλέον ο μεγαλύτερος μέτοχος της Sony με 64 εκατ. μετοχές συνολικής αξίας 115 δισ. γεν ή 1,1 δισ. δολαρίων. Ο Λεμπ, μάλιστα, επικαλέστηκε τις συχνές δηλώσεις του Χιράι από την ώρα που ανέλαβε CEO το 2012, πως «η Sony θα αλλάξει». Με δεδομένο πως οι πωλήσεις ψηφιακών καμερών και smartphones της εταιρείας έως τον Μάρτιο είχαν πέσει ετησίως 17%, ο Λεμπ είχε στα χέρια του το καλύτερο σύγχρονο όπλο. Παρέτασσε άφθονο κεφάλαιο ενάντια στο όνομα, όπως παρατάχθηκαν κάποτε τα μουσκέτα απέναντι στα καλογυαλισμένα κατάνα. Θα ήταν παράτολμο και εξόχως χολιγουντιανό να παρομοιάσουμε τον Λεμπ με τον «κακό» εκείνης της παλιάς ιστορίας και τον Χιράι ως τον τελευταίο σαμουράι της Sony που παλεύει για την τιμή των όπλων. Εξάλλου, η ταινία που προσπάθησε να πουλήσει στο δυτικό κοινό τις αξίες της πατροπαράδοτης τιμής ενάντια στη νεωτερική κερδοσκοπία των δυτικότροπων κεφαλαιοκρατών ήταν μια παραγωγή της Warner.
Αυτό, όμως, που δεν θα τολμούσαμε να γράψουμε εμείς, το έκανε ο Τζορτζ Κλούνεϊ. Σε συνέντευξή του στο «Deadline Hollywood» (2/8), ο σταρ του Χόλιγουντ ανέλαβε να σώσει την τιμή και την υπόληψη των παλιών τρόπων της βιομηχανίας του θεάματος και επιτέθηκε στον Ντάνιελ Λεμπ αποκαλώντας τον «carpetbagger». Ο Κλούνεϊ μάς πήγε πάλι πίσω στον 19ο αιώνα, την ίδια εποχή με την περίοδο Μειτζί, όταν στην άλλη άκρη του Ειρηνικού, οι ηττημένοι Νότιοι χρησιμοποιούσαν αυτόν τον όρο για να χλευάσουν τους Γιάνκηδες από τον Βορρά που έρχονταν, κουβαλώντας στον ώμο τις αποσκευές τους τυλιγμένες σε χρησιμοποιημένα παλιά χαλιά, με σκοπό να κάνουν δουλειές, να αγοράσουν κοψοχρονιά περιουσίες και να διεισδύσουν στην πολιτική σκηνή, αποκομίζοντας ιδιαίτερα προνόμια και κοινωνικό στάτους. Ο όρος επικράτησε να σημαίνει τον ψευδοπολιτικό, αυτόν που εμφανίζεται ως υποψήφιος σε μια περιοχή χωρίς να έχει δεσμούς με την τοπική κοινωνία.
«Ο Λεμπ αποκαλεί τον εαυτό του ακτιβιστή μέτοχο. Εγώ θα τον αποκαλούσα ψευδοπολιτικό, κάποιον που προσπαθεί να δημιουργήσει κλίμα φόβου που ωθεί τα στούντιο να κάνουν μόνο tent-pole ταινίες (σ.σ.: ταινίες μεγάλου προϋπολογισμού άνω των 100 εκατ. δολαρίων ή εμπορικές σειρές-κράχτες που τραβούν σε ακροαματικότητα τις υπόλοιπες)». Ο Τζορτζ Κλούνεϊ άστραψε και βρόντηξε, λέγοντας πως ο Λεμπ δεν ξέρει τίποτα από τη βιομηχανία του κινηματογράφου και είναι επικίνδυνος γι' αυτήν. Η φωνή του ηθοποιού αλλά και συμπαραγωγού της Smokehouse Pictures, που έως το 2009 συνεργαζόταν με την Warner και μετά με τη Sony, έκανε το γύρο του κόσμου, ανοίγοντας ένα νέο ντιμπέιτ ανάμεσα στην καλή παράδοση της πραγματικής οικονομίας και τα καινά δαιμόνια της χρηματοπιστωτικής κερδοσκοπίας. Εσείς σε ποιον θα στοιχηματίζατε;
Fantastic!
ΑπάντησηΔιαγραφή